Metternichhof
Lees hier
De Metternichhof. Een van de acht adellijke hoven van Nierstein.
De geschiedenis gaat terug tot het jaar 1456. En daarmee is het ook het oudste niet-kerkelijke gebouw in Nierstein. Koppig staat het daar. Je ziet de ouderdom eraan af. Want het pand heeft de afgelopen vijfhonderd jaar al heel wat meegemaakt. Daarover vertelt Axel Schwarz, de eigenaar van het pand – en toevallig ook lid van de historische vereniging.
Opname Axel Schwarz, eigenaar Metternichhof
Dit huis is in de middeleeuwen gebouwd als woon- en verdedigingstoren. Het was toen één verdieping hoger. Nierstein had geen beschermende stadsmuur, dus men was afhankelijk van huizen die zich konden verdedigen.
“My home is my castle.” – “Mijn huis is mijn kasteel”, dacht de adel die hier woonde. En dikke muren had je hier in Rheinhessen echt wel nodig, want er waren volop aanvallen, oorlogen en berovingen. Zoals u ziet, is er in de loop der tijd veel verbouwd en aangebouwd. Oorspronkelijk was het gebouw nog veel meer op verdediging gericht:
Opname Axel Schwarz, eigenaar Metternichhof
Dit verdedigingshuis had een ophaalbrug waarmee men zich kon beschermen tegen aanvallers. Het was een ophaaldeur die via een kabel omhoog werd getrokken, zodat je op de eerste verdieping het huis in kon.
Maar de afgelopen decennia kreeg de eigenaar te maken met een heel andere tegenstander: de tand des tijds!
Opname Axel Schwarz, eigenaar Metternichhof
Hier op deze foto’s zien we hoe de Metternichhof eruitzag voordat we in 1993 begonnen met de restauratie. Op deze foto’s zien we de feestzaal die in heel slechte staat was …
… maar die nu, na heel veel werk en dankzij de steun van monumentenzorg, weer gezien mag worden.
Opname Axel Schwarz, eigenaar Metternichhof
Een andere bijzonderheid in deze ruimte zijn de wandschilderingen uit de zestiende eeuw. De oudste versie, dat is de roodachtige versie, stamt uit de eerste helft van de zestiende eeuw, en de tweede versie is aan het einde van de Renaissance over de eerste schildering heen gelegd, in de tweede helft van de zestiende eeuw.
Mooier wonen rond 1550: de oude schilderingen zijn zorgvuldig blootgelegd met penseel en pincet. Wat trouwens ook behouden is gebleven, zijn de geschutpoorten om de bewoners te verdedigen, in elke windrichting minimaal één.
Maar er is nog een ander geheim. Diep onder de grond zijn namelijk ook de oude geheime gangen bewaard gebleven. Er is nog steeds een tunnelsysteem dat alle adelshuizen in Nierstein met elkaar verbindt. Sommige gangen waren zelfs hoog genoeg om vee en paarden stilletjes in veiligheid te brengen. De belangrijkste gang loopt waarschijnlijk naar de weerkerk hier vlakbij, die destijds bescherming bood als het huis niet meer te redden was.
O ja, trouwens: in de jaren zeventig lag er een sloopvergunning klaar voor de Metternichhof. Maar goed dat niemand daar toen gebruik van heeft gemaakt.
[geen gesproken routebeschrijving, want een film]
Route naar het volgende station:
Gereformeerde school
Aangekomen?
Metternichhof
Lees hier
De Metternichhof. Een van de acht adellijke hoven van Nierstein.
De geschiedenis gaat terug tot het jaar 1456. En daarmee is het ook het oudste niet-kerkelijke gebouw in Nierstein. Koppig staat het daar. Je ziet de ouderdom eraan af. Want het pand heeft de afgelopen vijfhonderd jaar al heel wat meegemaakt. Daarover vertelt Axel Schwarz, de eigenaar van het pand – en toevallig ook lid van de historische vereniging.
Opname Axel Schwarz, eigenaar Metternichhof
Dit huis is in de middeleeuwen gebouwd als woon- en verdedigingstoren. Het was toen één verdieping hoger. Nierstein had geen beschermende stadsmuur, dus men was afhankelijk van huizen die zich konden verdedigen.
“My home is my castle.” – “Mijn huis is mijn kasteel”, dacht de adel die hier woonde. En dikke muren had je hier in Rheinhessen echt wel nodig, want er waren volop aanvallen, oorlogen en berovingen. Zoals u ziet, is er in de loop der tijd veel verbouwd en aangebouwd. Oorspronkelijk was het gebouw nog veel meer op verdediging gericht:
Opname Axel Schwarz, eigenaar Metternichhof
Dit verdedigingshuis had een ophaalbrug waarmee men zich kon beschermen tegen aanvallers. Het was een ophaaldeur die via een kabel omhoog werd getrokken, zodat je op de eerste verdieping het huis in kon.
Maar de afgelopen decennia kreeg de eigenaar te maken met een heel andere tegenstander: de tand des tijds!
Opname Axel Schwarz, eigenaar Metternichhof
Hier op deze foto’s zien we hoe de Metternichhof eruitzag voordat we in 1993 begonnen met de restauratie. Op deze foto’s zien we de feestzaal die in heel slechte staat was …
… maar die nu, na heel veel werk en dankzij de steun van monumentenzorg, weer gezien mag worden.
Opname Axel Schwarz, eigenaar Metternichhof
Een andere bijzonderheid in deze ruimte zijn de wandschilderingen uit de zestiende eeuw. De oudste versie, dat is de roodachtige versie, stamt uit de eerste helft van de zestiende eeuw, en de tweede versie is aan het einde van de Renaissance over de eerste schildering heen gelegd, in de tweede helft van de zestiende eeuw.
Mooier wonen rond 1550: de oude schilderingen zijn zorgvuldig blootgelegd met penseel en pincet. Wat trouwens ook behouden is gebleven, zijn de geschutpoorten om de bewoners te verdedigen, in elke windrichting minimaal één.
Maar er is nog een ander geheim. Diep onder de grond zijn namelijk ook de oude geheime gangen bewaard gebleven. Er is nog steeds een tunnelsysteem dat alle adelshuizen in Nierstein met elkaar verbindt. Sommige gangen waren zelfs hoog genoeg om vee en paarden stilletjes in veiligheid te brengen. De belangrijkste gang loopt waarschijnlijk naar de weerkerk hier vlakbij, die destijds bescherming bood als het huis niet meer te redden was.
O ja, trouwens: in de jaren zeventig lag er een sloopvergunning klaar voor de Metternichhof. Maar goed dat niemand daar toen gebruik van heeft gemaakt.
[geen gesproken routebeschrijving, want een film]
Route naar het volgende station:
Gereformeerde school
Aangekomen?